สิ่งที่เป็นเอกลักษณ์ของประเทศบรูไน
ประเทศบรูไน บรูไน (มลายู: Brunei) หรือ เนอการาบรูไนดารุสซาลาม (Negara Brunei Darussalam ; แปลตรงตัว 'บรูไนนครรัฐแห่งสันติภาพ') เป็นประเทศบนเกาะบอร์เนียวในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
ชายฝั่งทางด้านเหนือจรดทะเลจีนใต้ พรมแดนทางบกที่เหลือจากนั้นถูกล้อมรอบด้วยรัฐซาราวักของมาเลเซียตะวันออก บรูไนเป็นประเทศเดียวที่มีพื้นที่ทั้งหมดอยู่บนเกาะบอร์เนียว ส่วนพื้นที่ที่เหลือของเกาะถูกแบ่งเป็นของประเทศมาเลเซียและอินโดนีเซีย ข้อมูลเมื่อ 2023
ประเทศนี้มีประชากร 455,858 คน ในจำนวนนี้อาศัยอยู่ในบันดาร์เซอรีเบอกาวัน เมืองหลวงและเมืองใหญ่สุด ประมาณ 180,000 คน มีภาษามลายูเป็นภาษาราชการและศาสนาอิสลามเป็นศาสนาประจำชาติ แม้ว่าศาสนาอื่น ๆ ได้รับการยอมรับอย่างเป็นทางการ
รัฐบาลบรูไนปกครองโดยสุลต่านภายใต้ระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ และกฎหมายที่ผสมผสานระหว่างคอมมอนลอว์ของอังกฤษและนิติศาสตร์ที่ได้รับแรงบันดาลใจจากศาสนาอิสลาม รวมถึงชะรีอะฮ์ด้วย
ดอกซิมปอร์ (Simpor) ดอกซิมปอร์ (Simpor) หรือ ดอกส้านชะวา (Dillenia) เป็นดอกไม้ประจำท้องถิ่นของบรูไน ที่แสดงถึงสัญลักษณ์ของความงาม ความอุดมสมบูรณ์ และความเป็นเอกภาพของบรูไน
เป็นดอกไม้สีเหลืองสดใส บานสะพรั่งในช่วงฤดูร้อน ในหนึ่งดอกจะประกอบไปด้วยกลีบดอก จำนวน 5 กลีบ หากดอกซิมปอร์บานเต็มที่แล้วกลีบดอกจะมีลักษณะคล้ายร่ม พบเห็นได้ตามแม่น้ำทั่วไปของบรูไน
นกอินทรีทะเลท้องขาว ( Icthyophaga leucogaster ) ที่รู้จักกันในชื่อนกอินทรีทะเลอกขาวเป็นนกล่าเหยื่อขนาดใหญ่ที่หากินในเวลากลางวัน ในวงศ์ Accipitridae เดิมทีได้รับการอธิบายโดย
Johann Friedrich Gmelinในปี 1788 โดยมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับนกอินทรีทะเล Sanford แห่งหมู่เกาะโซโลมอนและทั้งสองสายพันธุ์นี้ถือเป็นซูเปอร์สปีชีส์ นกอินทรีทะเลท้องขาวที่โตเต็มวัยเป็นนกที่มีลักษณะเฉพาะตัว มีหัว หน้าอก ขนคลุม
ใต้ปีก และหางสีขาว ส่วนบนเป็นสีเทา และขนคลุมใต้ปีกสีดำตัดกับขนคลุมสีขาว หางสั้นและเป็นรูปลิ่มเช่นเดียวกับนกล่าเหยื่อชนิด อื่นๆ ในวงศ์ Haliaeetinae เช่นเดียวกับนกล่าเหยื่อหลายชนิด ตัวเมียมีขนาดใหญ่กว่าตัวผู้
และสามารถยาวได้ถึง 90 ซม. (35 นิ้ว) โดยปีกกว้างได้ถึง 2.2 ม. (7.2 ฟุต) และหนัก 4.5 กก. (9.9 ปอนด์) นกที่ยังไม่โตเต็มวัยจะมีขน สีน้ำตาล ซึ่งจะค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสีขาวจนกระทั่งอายุ 5-6 ปี เสียงร้องจะดังคล้ายห่าน
ชุดประจำชาติของประเทศบรุไน ชุดประจำชาติของบรูไนคล้ายกับชุดประจำชาติของผู้ชายประเทศมาเลเซีย เรียกว่า บาจู มลายู (Baju Melayu) ส่วนชุดของผู้หญิงเรียกว่า บาจูกุรุง (Baju Kurung)
แต่ผู้หญิงบรูไนจะแต่งกายด้วยเสื้อผ้าที่มีสีสันสดใส โดยมากมักจะเป็นเสื้อผ้าที่คลุมร่างกายตั้งแต่ศีรษะจรดเท้า ส่วนผู้ชายจะแต่งกายด้วยเสื้อแขนยาว ตัวเสื้อยาวถึงเข่า นุ่งกางเกงขายาวแล้วนุ่งโสร่ง เป็นการสะท้อนวัฒนธรรมสังคมแบบอนุรักษ์นิยม
เพราะบรูไนเป็นประเทศมุสสิม จึงต้องแต่งกายมิดชิดและสุภาพเรียบร้อย
อัมบูยัต (Ambuyat) อัมบูยัตเป็นอาหารยอดนิยมของบรูไน เป็นอาหารประเภทแป้งสาคูที่มีส่วนผสมของแป้งสาคู น้ำ และเกลือ รับประทานโดยจิ้มกับน้ำจิ้มที่เรียกว่า กะชาห์ (Cachah) อัมบูยัตมีจุดเด่นอยู่ที่รสชาติที่นุ่มลื่นและหอมจากแป้งสาคู
บันดาร์เซอรีเบอกาวัน บันดาร์เซอรีเบอกาวัน หรือ บันดาร์เสรีเบกาวัน (มลายู: Bandar Seri Begawan) เป็นเมืองหลวงและเมืองท่าที่สำคัญของประเทศบรูไนดารุสซาลาม อยู่ในเขตการปกครองบรูไน-มัวรา
มีประชากรประมาณ 60,000 คน เดิมชื่อว่า เมืองบรูไน ภายหลังเมื่อบรูไนพ้นจากการเป็นเมืองขึ้นในลักษณะแบบคุ้มครองของอังกฤษแล้ว จึงเปลี่ยนชื่อมาเป็นบันดาร์เซอรีเบอกาวัน
